Dispositie:
Holpijp 8', Fluit 4', Octaaf 2'
met dank aan Kees Sluijk
Holpijp 8', Fluit 4', Octaaf 2'
met dank aan Kees Sluijk
.
.
.
De heer C. Sluijk schreef me dat het orgel in 1982, toen hij het in zijn bezit kreeg, op veel plekken gebreken vertoonde. Het was een halve toon te hoog gestemd, er waren scheuren en lekken en een gammel, met jute bespannen, scherm onttrok de pijpen aan het zicht. De registerplaatjes en het naamplaatje van de orgelbouwer waren niet meer aanwezig.
Hij vertelt hoe hij het orgel heeft gerestaureerd met hulp van René Nijsse: "De lekke pijpvoeten werden dichtgemaakt met houtlijm. De lekken in de lade werden gedicht met een mengsel van houtlijm en zaagsel. Een grote scheur (vermoedelijk door uitdroging in een warmgestookte kerkzaal) bevond zich ter hoogte van de gis-1. Onder alle pijpen werden nieuwe sleepringetjes gelijmd die geleverd werden door orgelmaker René Nijsse te Wolfaartsdijk. De gaten die hier en daar door ontbrekende houtschroeven ontstonden werden weer voorzien van nieuwe schroeven. Een schakelaar werd onder het klavier gemonteerd om de windmachine te bedienen. Het houten hoorntje op de linker stijl van de kast is afkomstig van mijn vroegere harmonium als aandenken aan het trapinstrument dat jarenlang dienst deed.
Toen het orgel weer was opgebouwd bleek dat de pijpen niet laag genoeg konden worden gestemd. De stemblokjes vielen er bij verschillende pijpen uit. René Nijsse adviseerde de pijpen een plaats op te schuiven en twee houten pijpen bij te maken, van elk register de laagste. (...) Door het verschuiven ontstond er ruimtegebrek in de kas. Door middel van blokjes met verloopgaten konden de pijpen iets worden verplaatst. Om de aflopende lijn in de pijpenrij te behouden werden enkele pijpvoeten gedeeltelijk afgezaagd. De laagste pijp van het 8-voets register moest achter het orgel worden geplaatst, door een conduct verbonden met de lade.
Om het juten schermpje te vervangen werd een frame als deurtje gemaakt waarin in onbruik geraakte pijpjes uit het voormalige kerkorgel als een loos frontje werden geplaatst. Een metalen pijp behoefde niet te worden bijgemaakt. Aangezien de metalen discantpijpjes door de te hoge stemming van boven waren opengebogen, waren er bij enkele pijpen keepjes ontstaan die nu nog zichtbaar zijn. René Nijsse kwam het instrument stemmen en voorzag de gedekte metalen pijpen van nieuw vilt. (....) Tenslotte werd de lessenaar iets schuiner geplaatst omdat de bladmuziek in de oorspronkelijke stand er steeds van af viel."
Het orgel heeft tot 1982 in het Nebo ziekenhuis gestaan. Vervolgens deed het tot 1996 dienst als huisorgel. In 1996 is het voor onbepaalde tijd in bruikleen gegeven aan de protestantse gemeente in Dongen en zijn nog enkele veranderingen aangebracht. In 2008 vond een restauratie plaats door orgelbouwer Frans Vermeulen. Het orgel werd vervolgens geplaatst in het multifuctionele centrum van de kerk "De Ontmoeting".
Hij vertelt hoe hij het orgel heeft gerestaureerd met hulp van René Nijsse: "De lekke pijpvoeten werden dichtgemaakt met houtlijm. De lekken in de lade werden gedicht met een mengsel van houtlijm en zaagsel. Een grote scheur (vermoedelijk door uitdroging in een warmgestookte kerkzaal) bevond zich ter hoogte van de gis-1. Onder alle pijpen werden nieuwe sleepringetjes gelijmd die geleverd werden door orgelmaker René Nijsse te Wolfaartsdijk. De gaten die hier en daar door ontbrekende houtschroeven ontstonden werden weer voorzien van nieuwe schroeven. Een schakelaar werd onder het klavier gemonteerd om de windmachine te bedienen. Het houten hoorntje op de linker stijl van de kast is afkomstig van mijn vroegere harmonium als aandenken aan het trapinstrument dat jarenlang dienst deed.
Toen het orgel weer was opgebouwd bleek dat de pijpen niet laag genoeg konden worden gestemd. De stemblokjes vielen er bij verschillende pijpen uit. René Nijsse adviseerde de pijpen een plaats op te schuiven en twee houten pijpen bij te maken, van elk register de laagste. (...) Door het verschuiven ontstond er ruimtegebrek in de kas. Door middel van blokjes met verloopgaten konden de pijpen iets worden verplaatst. Om de aflopende lijn in de pijpenrij te behouden werden enkele pijpvoeten gedeeltelijk afgezaagd. De laagste pijp van het 8-voets register moest achter het orgel worden geplaatst, door een conduct verbonden met de lade.
Om het juten schermpje te vervangen werd een frame als deurtje gemaakt waarin in onbruik geraakte pijpjes uit het voormalige kerkorgel als een loos frontje werden geplaatst. Een metalen pijp behoefde niet te worden bijgemaakt. Aangezien de metalen discantpijpjes door de te hoge stemming van boven waren opengebogen, waren er bij enkele pijpen keepjes ontstaan die nu nog zichtbaar zijn. René Nijsse kwam het instrument stemmen en voorzag de gedekte metalen pijpen van nieuw vilt. (....) Tenslotte werd de lessenaar iets schuiner geplaatst omdat de bladmuziek in de oorspronkelijke stand er steeds van af viel."
Het orgel heeft tot 1982 in het Nebo ziekenhuis gestaan. Vervolgens deed het tot 1996 dienst als huisorgel. In 1996 is het voor onbepaalde tijd in bruikleen gegeven aan de protestantse gemeente in Dongen en zijn nog enkele veranderingen aangebracht. In 2008 vond een restauratie plaats door orgelbouwer Frans Vermeulen. Het orgel werd vervolgens geplaatst in het multifuctionele centrum van de kerk "De Ontmoeting".
